Mijn thematiek is de mens, zijn kwetsbaarheid en mijn vrouw zijn in deze wereld. Ik ben op zoek naar de randjes van het leven, die interesseren mij. Het is een fascinatie voor de eigenaardigheden van het menselijk lichaam en geest.
Het lichaam, de huid en het bedekken ervan onderzoek ik op verschillende wijze door middel van media als fotowerken, objecten, collages en video. Het bedekken heeft voor mij verschillende betekenissen, het zegt iets over: je identiteit, je culturele achtergrond, maar ook over het bedekken van bepaalde zaken, het maskeren.
Ik gebruik het lichaam als ruw materiaal om mee te communiceren en om emoties, ideeën, verlangens en angsten op te wekken. Veel van het werk is gerelateerd aan de huid of als huid bedoeld. Het werk is ambivalent en enigszins autobiografisch. Ik zoek niet naar perfectie maar zoek de schoonheid in de imperfectie: aantrekken en afstoten….
In mijn kunstenaarspraktijk spelen handen vaak een rol. Handen zijn gevoelig, soms ontroerend, soms beangstigend, en ze kunnen een boodschap overbrengen en bekrachtigen. Mijn kennis van gebarentaal heeft bijgedragen aan een fascinatie voor handen.
Vanaf 2020 print ik mij onderwerp, kras in de foto’s, perforeer ze en wrijf ze in met pastel. ‘Iconoclasme’ noem ik mijn werkwijze: beeldenstorm. Het is een even zorgvuldige als rigoureuze bewerking. De werken zijn zacht en tactiel; tegelijkertijd zijn ze aangetast.
Het krassen verbeeldt voor mij de sporen die het leven met zich meebrengt – lijnen als herinneringen, ingeschreven in een huid van papier. Door ze te vullen met zachte pasteltinten zoals roze en rood, verzacht ik hun scherpte. Deze kleuren verwijzen naar de kwetsbaarheid van het lichaam waar elke ervaring een afdruk achterlaat.
Stichting Tijdelijke Zicht
Van 2004 tot 2018 heb ik i.s.m. Caroline de Roy verschillende projecten uitgevoerd met onze Stichting. Het uitgangspunt voor projecten was het sociaal-maatschappelijke aspect dat werd gekenmerkt door een antropologische benadering. De projecten werden uitgevoerd op specifieke locaties en de aanpak was onderzoeksmatig, het onderwerp werd uitgediept en van binnen naar buiten gekeerd. De informatie en de input van de betrokken mensen diende als materiaal voor het te realiseren kunstwerk.
.